ไม่อยากเรียกรีวิว มาเล่าต่อความประทับใจดีกว่า
Silent Hill f นี่ เป็นสื่อบันเทิงที่พาผมไปยันจุดสุดท้ายของเรื่อง (รอบแรกนะคับ) ได้ในรอบหลายปีมานี้ที่มีแต่เกมหัวๆออกมากันยุ่บยั่บ
สารภาพว่ารู้จักซีรี่ย์นี้ตั้งแต่ภาคแรก ปี 99 อยู่ แต่ก็เล่นผ่านๆเผินๆ ไม่เคยแตะลึกและสุดทางเลย เพราะมันค่อนข้างน่ากลัวมากกว่า Bio Hazard อยู่ช่วงตัวหนึ่งเลย คงเป็นเพราะบรรยากาศเกมมันน่าอึดอัดน่ะแหละ
มาจับภาค f อย่างจริงจัง เป็นภาคแรก เพราะการนำเสนอช่วงก่อนเกมออกมันน่าสนใจมากๆ แต่ไม่ได้คาดหวังว่ามันจะทำให้ตัวเอง นั่งหนึบอยู่หน้าจอ 3-4 วัน เพื่อจบครั้งแรก และมีแค่น้อยเกมสำหรับผมจริงๆ ที่อยากเล่นซ้ำๆ มากกว่าหนึ่งรอบโดย “ไม่รู้สึกเบื่อ” โดยเฉพาะ ช่วงที่เข้าไปในศาลเจ้า เป็นช่วงพักหายใจหายคอของผมจากความอึดอัดในเมืองนะ ในศาลเจ้าผมบู๊แหลก จากที่อัดอั้นกับผีในสภาวะปกติมาก 555
รวมๆชอบมากๆ บรรยากาศ การออกแบบ เนื้อเรื่อง ใดๆ
จนตอนนี้ควักเงินซื้อ 2R มาเก็บเพิ่มเข้าสำรับอีกหนึ่งแผ่น ถึงมันจะจ่ายเช่าเล่นฟรีได้แล้วก็เถอะ อยากเก็บอะ
ซึ่งดูจะคุ้มค่า เพราะ …แค่ออกจากสุสานต้นเมือง บรรยากาศก็น่ากลัวขี้หดตดหายแล้ว 555 อึดอัดกว่าที่ เอบิสึงาโอกะ แบบรู้สึกได้อยู่
Konami is King สำหรับผมช่วงนี้เลยครับ นานๆทีจะมีเกมที่ทำให้อยากเล่น อยากรีบเลิกงานกลับมาเล่น อยากอดนอนเพื่อจะเล่น แบบนี้อีก ในวัยเหยียบ 40 แล้ว 555
